Justyna Hankus. Grisaille o zwykłym osiedlu
Instytut Literatury, Fundacja Duży Format , 2022
„Sztuka nie imituje życia. Sztuka antycypuje życie” – ta sentencja, wyimek z esejów Jeanette Winterson, oddaje przesłanie wyróżnionej przez nas powieści. Grisaille o zwykłym osiedlu Justyny Hankus to opowieść wyrastająca z fascynacji sztuką. Sztuką rozumianą jako element wszechobecny w ludzkiej rzeczywistości i z niej wyrastający. Autorka rozpoczyna swoją opowieść ekfrazą obrazu Chrystus i cudzołożnicy Pietera Bruegla, a następnie bez żadnego ostrzeżenia atakuje czytelnika plastycznymi opisami przestrzeni. Sposób prowadzenia narracji, wielość bohaterów i obrazów sprawia, że odbiorca może mieć wrażenie udziału w ekspresjonistycznym opisie akcji tworzenia. Justyna Hankus „odmalowuje” losy bohaterów zamieszkujących osiedle Bezpieczny Zakątek. Każde mieszkanie i jego domownicy stanowią element mozaiki, pisarka układa z ich losów ni to groteskową, ni to surrealistyczną opowieść.
dr hab. Ewa Bartos
O autorce:
Justyna Hankus – absolwentka ASP w Krakowie, katowickiego Wydziału Grafiki. Projektantka, ilustratorka, pisarka. Góralka z pochodzenia, od ponad dwudziestu lat mieszka w Warszawie. Publikowała m.in. w „Nowej Fantastyce”, „Stronie Czynnej”, „Fabulariach” oraz antologiach: Inspirowani Tyrmandem. Antologia małych form prozatorskich (2020), Rzecz niepospolita. Antologia opowiadań niesamowitych (2021) oraz Odwrócona strefa. Dramaty, wiersze i opowiadania na setne urodziny Tymoteusza Karpowicza i Tadeusza Różewicza (2021). Laureatka nagród i wyróżnień, ostatnio: nominacja do nagrody głównej Międzynarodowego Festiwalu Opowiadania (2021 i 2022), finał warsztatów w ramach Festiwalu Góry Literatury (2022), wyróżnienie w konkursie Empik Go STORY na najlepszy scenariusz serialu audio (2022) i nagroda główna w Ogólnopolskim Konkursie na Książkę Literacką „Nowy Dokument Tekstowy” 2022 w kategorii epika.
Co Justyna mówi o sobie?
Kiedy byłam dzieckiem, chciałam zostać…
biologiem, który pracuje z mikroskopem, a więc: mikrobiologiem
Moje źródło inspiracji to…
sztuka od starożytnej po współczesną oraz (nieliczne) podróże
W moich książkach najbardziej lubię…
gdy bohaterowie wymykają mi się spod kontroli
Długopis czy klawiatura?
Klawiatura, gdy nie mam jej pod ręką to długopis, ołówek, flamaster, farba
Moje największe pisarskie marzenie.
Nie śmiem sięgać marzeniami tak daleko.
Sukces to dla mnie:
nie ma ograniczenia. Gdy osiągasz jeden, już na horyzoncie jawi się następne marzenie.
Książka, ebook, czy audiobook?
Mam rozpędzone trzy osobne tematy.1. Pierwszy temat to ta książka – Grisaille o zwykłym osiedlu
Będzie książka, najprawdopodobniej i audiobook i ebook.
2. Drugi temat to słuchowisko radiowe dla Empiku – w przygotowaniu.
3. Trzeci temat to druga książka (mam już umowę z wydawnictwem), książka w redakcji.
Moje nieliterackie hobby to…
Literatura to moje hobby. A kompulsywne hobby to rękodzieło.
Dla przyjemności czytam:
czytam wyłącznie dla przyjemności
Gdybym mogła zostać bohaterem książki, byłby to
doktor Jekyll albo pan Hyde
Na kolację poszłabym z…
Gustawem Holloubkiem.
Jak łącze pisanie z życiem zawodowym i prywatnym?
Jest to trudne i nieraz wyczerpujące. Życia zawodowego nie mogę odpuścić, bo jest to podstawa mojej egzystencji, mamy pełną rodzinę, dwóch synów na utrzymaniu.
A życie prywatne przeplatam z pisaniem i zawsze gdzieś-coś jest niedokończone. Wybór między spaniem, sportem, czasem dla rodziny a pisaniem nie jest łatwy. Staram się utrzymywać równowagę, ale to nie zawsze wychodzi. Poza tym zajęłam się pisaniem dopiero, jak moje dzieci stały się samodzielne
Jakie emocje towarzyszą mi w związku z wydaniem książki?
To jest ogromna radość i duma, że dałam radę. Jestem osobą z niską samooceną, która do niedawna nie wierzyła we własne siły, i która wycofywała się zawsze tuż przed metą – to taka metafora, ale długo pracowałam nad własną depresją i niepewnością u terapeuty.