Kolory Twojej opowieści – ćwiczenie 7

Kolory Twojej opowieści.

Kolory Twojej opowieści – ćwiczenie 7

Czy Twoja opowieść mieni się kolorami? Autorzy zwykle pamiętają o tym, by poinformować czytelnika o kolorze włosów czy oczu bohatera. A co z kolorem torebki, dywanu, nieba? Wprawdzie nadmierna skrupulatność nie zawsze się sprawdzi, jednak kiedy chcesz coś wyróżnić, zaznacz to kolorowym akcentem. Porównaj zdania:

Ania szła do szkoły, dźwigając na plecach ciężki tornister i wymachując parasolem.

Ania szła do szkoły, dźwigając na plecach ciężki tornister i wymachując żółtym parasolem.

Paleta barw nie ogranicza się do dwunastu kredek w pudełku. Na stronie Barwy.net znajdziesz aż 500 nazw barw w języku polskim! Spróbuj czegoś ambitniejszego. Niech bohaterka maluje sobie paznokcie na burgund, a nie po prostu czerwony. Rzadka nazwa przykuje uwagę w tekście pod warunkiem, że nie będzie zbyt wydumana. Antracyt, cynober czy ultramaryna mogą niewiele mówić czytelnikowi.

Na szczęście, wśród pięciuset nazw barw znajdziesz wiele takich, które budzą oczywiste skojarzenia, a jednocześnie nie są oklepane, np. atramentowy, limonkowy czy morelowy. Bohater uczestniczki jednego z moich kursów, Natalii, nosił śliwkowe spodnie.

A może nietypowy odcień zainspiruje Cię do stworzenia metafory? Kolor oczu bohatera może przypominać mentolowe cukierki. Bohaterka uczestniczki mojego kursu Margarety miała włosy koloru świeżo łuskanych kasztanów.

Teraz Twoja kolej. Dodaj barw Twojej opowieści.

Joanna Wrycza-Bekier

Joanna Wrycza – Bekier prowadzi kurs “Blog ekspercki – jak pisać profesjonalne, wciągające i barwne artykuły” zobacz program kursu >>

Przeczytaj pozostałe wpisy autorki:

Ćwiczenie pisarskie cz. 1 – język zmysłów

Ćwiczenie pisarskie cz. 2 – onomatopeje

Ćwiczenie pisarskie cz. 3 – zdania

Ćwiczenie pisarskie cz. 4 – rytm wypowiedzi

Ćwiczenie pisarskie cz. 5 – czy dialog to tylko słowa?

Ćwiczenie pisarskie cz. 6 – imię dla bohatera

Ćwiczenie pisarskie cz. 8 – podaj przykład, czyli jak ożywić i uwiarygodnić tekst specjalistyczny 

Ćwiczenie pisarskie cz. 9 –  jak tworzyć świeże porównania, czyli ćwiczenie pisarskie dla ambitnych

Ćwiczenie pisarskie cz. 10 – pewna podstępna blokada pisarska, o której nie pomyślałbyś, że jest blokadą

Ćwiczenie pisarskie cz. 11 – jak uchronić się przed drętwymi dialogami

Ćwiczenie pisarskie cz. 12 – sposoby mistrzów TED na intrygujący wstęp 

Ćwiczenie pisarskie cz. 13 – przepis na opowieść wedle studia Pixar

Ćwiczenie pisarskie cz. 14 – zbawienna inkubacja, czyli jak pisać nie pisząc

Ćwiczenie pisarskie cz. 15 – storytelling jako sztuka wyjaśniania. Instrukcja nie musi być nudna

1 Comment
  • Tomasz Mieszalski

    11 marca 2017 at 11:39 Odpowiedz

    Smutna Ania zmierzała ciężkim krokiem na kolejny dzień nielekkiej nauki. Na plecach leniwie ziewał wypchany wiedzą i sporo ważący, tornister. W dłoni dziewczynki, ledwo dostrzegalnie machał ogonem, pełen depresji czarny parasol. Z niepokojem obserwował szarobure niebo. A ono z kolei patrzyło na nich wszystkich. Wtedy się zaczęło… Zaczęło kapać. Kap, kap, kap. Później już więcej. Szu, szu, szu i lej, lej, lej…

Napisz komentarz

CLOSE
CLOSE