Kolory Twojej opowieści – ćwiczenie 7
Czy Twoja opowieść mieni się kolorami? Autorzy zwykle pamiętają o tym, by poinformować czytelnika o kolorze włosów czy oczu bohatera. A co z kolorem torebki, dywanu, nieba? Wprawdzie nadmierna skrupulatność nie zawsze się sprawdzi, jednak kiedy chcesz coś wyróżnić, zaznacz to kolorowym akcentem. Porównaj zdania:
Ania szła do szkoły, dźwigając na plecach ciężki tornister i wymachując parasolem.
Ania szła do szkoły, dźwigając na plecach ciężki tornister i wymachując żółtym parasolem.
Paleta barw nie ogranicza się do dwunastu kredek w pudełku. Na stronie Barwy.net znajdziesz aż 500 nazw barw w języku polskim! Spróbuj czegoś ambitniejszego. Niech bohaterka maluje sobie paznokcie na burgund, a nie po prostu czerwony. Rzadka nazwa przykuje uwagę w tekście pod warunkiem, że nie będzie zbyt wydumana. Antracyt, cynober czy ultramaryna mogą niewiele mówić czytelnikowi.
Na szczęście, wśród pięciuset nazw barw znajdziesz wiele takich, które budzą oczywiste skojarzenia, a jednocześnie nie są oklepane, np. atramentowy, limonkowy czy morelowy. Bohater uczestniczki jednego z moich kursów, Natalii, nosił śliwkowe spodnie.
A może nietypowy odcień zainspiruje Cię do stworzenia metafory? Kolor oczu bohatera może przypominać mentolowe cukierki. Bohaterka uczestniczki mojego kursu Margarety miała włosy koloru świeżo łuskanych kasztanów.
Teraz Twoja kolej. Dodaj barw Twojej opowieści.
Joanna Wrycza-Bekier
Joanna Wrycza – Bekier prowadzi kurs “Blog ekspercki – jak pisać profesjonalne, wciągające i barwne artykuły” zobacz program kursu >>
Przeczytaj pozostałe wpisy autorki:
Ćwiczenie pisarskie cz. 1 – język zmysłów
Ćwiczenie pisarskie cz. 2 – onomatopeje
Ćwiczenie pisarskie cz. 3 – zdania
Ćwiczenie pisarskie cz. 4 – rytm wypowiedzi
Ćwiczenie pisarskie cz. 5 – czy dialog to tylko słowa?
Ćwiczenie pisarskie cz. 6 – imię dla bohatera
Ćwiczenie pisarskie cz. 8 – podaj przykład, czyli jak ożywić i uwiarygodnić tekst specjalistyczny
Ćwiczenie pisarskie cz. 9 – jak tworzyć świeże porównania, czyli ćwiczenie pisarskie dla ambitnych
Ćwiczenie pisarskie cz. 11 – jak uchronić się przed drętwymi dialogami
Ćwiczenie pisarskie cz. 12 – sposoby mistrzów TED na intrygujący wstęp
Ćwiczenie pisarskie cz. 13 – przepis na opowieść wedle studia Pixar
Ćwiczenie pisarskie cz. 14 – zbawienna inkubacja, czyli jak pisać nie pisząc
Ćwiczenie pisarskie cz. 15 – storytelling jako sztuka wyjaśniania. Instrukcja nie musi być nudna
Tomasz Mieszalski
11 marca 2017 at 11:39Smutna Ania zmierzała ciężkim krokiem na kolejny dzień nielekkiej nauki. Na plecach leniwie ziewał wypchany wiedzą i sporo ważący, tornister. W dłoni dziewczynki, ledwo dostrzegalnie machał ogonem, pełen depresji czarny parasol. Z niepokojem obserwował szarobure niebo. A ono z kolei patrzyło na nich wszystkich. Wtedy się zaczęło… Zaczęło kapać. Kap, kap, kap. Później już więcej. Szu, szu, szu i lej, lej, lej…